Breaking the Waves

"მსხვერპლშეწირვის მსხვერპლშეწირვა ” - მე ასე დავარქმევდი ამ ფილმს

"თუ ადამიანი თუნდაც უმნიშვნელო რამეს აკეთებს მუდმივად და რწმენით, მაშინ სამყაროში აუცილებლად რაღაც შეიცვლება!" /”მსხვერპლშეწირვა"-"Offret", by Tarkovskiy/

მაშინ რას შეიძლება ერქვას ””მსხვერპლშეწირვის მსხვერპლშეწირვა” ?!

.....ალბათ იმას, რაც ტრიერმა თავის ფილმში შეძლო!

შტრიხები:

1. ჯვრისწერა - ამ ეკლესიას ზარები არა აქვს...მაშინ რაღა საჭიროა ის ეკლესია, საიდანაც ღმერთს ვერ მიაწვდენ შენ ხმას და ღმერთი ვერ მოგაწვდენს თავის ხმას, მაგრამ აქ ხომ მხოლოდ საკუთარ თავს ელაპარაკებიან!

2. ქორწილი - ახალგაზრდების ლხინი, სიხარული, სიყვარული ...სუფრას შემოსხდომიან კუშტი, მკვდრადშობილი სახეგაცრეცილი კანონიკოსები....არაფერი არ უხარიათ, მათ ხომ დიდი მისია ”დაიკისრეს” ...აკვირდებიან, ატყობენ, უდარაჯებენ, მომავალში ვის გადაუწყვიტონ ჯოჯოხეთში ან სამოთხეში წასვლა...!...ღმერთი თითქოს არაფერ შუაშია ამ ცრიოკ მივიწყებულ მხარეში....უყვართ სიტყვები და სძულთ ადამიანები!

3. სიყვარულის დიდი მეტამორფოზა....ყოველდღე საკუთარი თავის დამცირების და დაცემის საზარელი და ამაზრზენი ფასი იხადო იმის მყარი რწმენით, რომ საყვარელი ადამიანის იმ სურვილს ასრულებ, რომელზედაც მისი სიცოცხლის ძაფია გაბმული......ნუ გასაგებია ადამიანმა შეიძლება თავი გასწიროს, თავის სიცოცხლე სხვის სიცოცხლეს ანაცვალოს, მაგრამ აქ ხომ ასე მარტივად არაა საქმე!....,,,ბესი, როგორც ქალი, ხომ ნებაყოფლობით, ფაქტიურად ყოველ დღე, ჯოჯოხეთურად კვდება...ამ ”სიკვდილის აქტებით” რომ იმ ”ხორცის მასაში” სიცოცხლის პატარა ნაპერწკალი მაინც შეინარჩუნოს ....ვისაც ერთ დროს ის თვლიდა ”ველიკი ლუბოვნიკად” ....

4. არა და ამ ველიკი ლუბოვნიკსაც რა ექნა - თავს ვერ იკლავდა, თვითონაც გრძნობდა როგორ ეცლებოდა საღი აზრის ძალა...იცოდა, რომ უბრალო ”წადი-მოშორდით” ბესის ვერ მოიცილებდა..არა და ასეთი ხეიბრისთვის როგორი საყურებელია ახალგაზრდა მიმზიდველი ცოლი ხესავით გაშეშებული საკუთარი არსებობის ფონზე!...და გადაწყვიტა: ”სხვებთან იჟიმავე და მერე მე მომიყევი”! ...მაგრამ, ბესი ამას ისეთი უშუალობით აკეთებს, რომ თვითონაც აზარტში შედის.....არაფერი არ გამოდის, თვითონაც აცნობიერებს საკუთარ საზიზღრობას...სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე, სადაც თავის მოკვლაც არ შეგიძლია, სული დეგრადაციას განიცდის...მან ეს იცის!..სხვანაირად არ შეეძლო, ერთადერთი ეს გაუკუღმართებული ინტერესია, რაც იანს სიცოცლესთან აკავშირებს....! ეს იცის ბესიმაც და ცდილობს ამ ძაფით გამოქაჩოს სიკვდილს იანის სიცოცხლე!

..............ადამიანური ტრაგედიის სიმძიმე ალბათ იმაში მდგომარეობს, რომ ღმერთი მასთან სასოწარკვეთის ბოლო ზღვარზე მოდის, როცა არა თუ იმედი, იმედზე ფიქრიც აღარ შეგიძლია..როცა უბრალოდ უკანასკნელ ძალას იკრებ და სიყვარულს ”აკეთებ”! ბესი ბოლომდე სიყვარულს აცოცხლებდა!

5. ფილმის ბოლოში ზარების რეკვა....ბესის სიკვდილი გზავნილი იყო ღმერთთან იმისა, რომ ჯერ ჩვენი საქმე საბოლოოდ არ არის წასული....ზარების ხმა იყო სიგნალი იმისა, რომ მესიჯი მიღებულია...სიყვარულის სიცოცხლის შეუძლებელი ფასი გაღებულია ...”ღმერთმა ისმინა”!